-
-
-
97 بازدید

خشم و عصبانیت مهار نشده به نظر شباهت زیادی به آتشفشان دارد
واکنش مناسب چیست؟
ـ رفتار خوشایند داروی خشم و عصبانیت است. به جای اینکه بترسید و وحشت کنید یا یک گوشه قایم شوید و مراقب رفتارتان باشید تا بهانه به دست همسرتان ندهید سعی کنید با خوش برخوردی و مهربانی شرایط عصبانیت را تغییر بدهید. در واقع شما باید خوراک این خشم را بگیرید و برایش جایگزین داشته باشید. سکوت نکنید و با توجه به شرایط موقعیت را به چیزی خوشایند تغییر بدهید.
ـ خشم و عصبانیت یک رفتار تهدیدآمیز اما موقتی است. گاهی هم لازم است او خشمگین باشد اما برای خودش. شما نباید توجه زیادی به این خشم نشان بدهید. حتی اگر او برای چند روز متوالی هم از چیزی عصبانی باشد خودش باید با آن کنار بیاید مگر اینکه از شما بخواهد تا راهی برای خروج از این موقعیت نشانش بدهید. به جز این اگر از او و واکنشهایش میترسید بهتر است توجهی به آن نشان ندهید.
ـ این خشم بالاخره فرو مینشیند. حالا بهترین موقع برای حرف زدن درباره آن است. شما این حق را دارید از همسرتان بپرسید چرا نمیتواند افسار احساسش را دست بگیرد و اینقدر سریع از کوره در میرود. خیلی خوب است که در شرایط عادی روشهای کنترل خشم را با هم تمرین کنید و دربارهاش حرف بزنید.
ـ اشتباه شما این است که حد و مرزهایتان را در زندگی مشترکتان مشخص نکرده اید. هرگز به همسرتان نگفتهاید که تحمل چه چیزهایی را دارید و تا کجا میتوانید یک رفتار را تاب بیاورید. به جای اینکه با آزارهای همسرتان سازگار و هماهنگ شوید محدودیتهای رفتاری لازم را ایجاد کنید.
ـ همانقدر که سکوت، ترس و یا تحمل اشتباه است واکنش پرخاشگرانه نیز بد است. شاید در موقع خشم همسرتان حرفهای زننده و بدی بزند و یا بخواهد به سوی شما حمله ور شود حتی در این شرایط هم نباید واکنش مشابه نشان بدهید. اگر میتوانید موقعیت را ترک کنید و یا آرامشتان را حفظ کنید. بعد از اینکه این خشم گذر کرد درباره اتفاقی که افتاده است حرف بزنید. گفتگوی شما نباید از روی ضعف یا ترس باشد. درباره احساس توهین و تاثیر رفتار بد همسرتان روی رابطه حرف بزنید و مشخص کنید که تا چه زمانی حاضر هستید به همسرتان مهلت تغییر رفتار را بدهید.
ـ حواستان باشد که آدمها میتوانند باعث خشم و عصبانیت یکدیگر بشوند. اگر شما کاری میکنید که باعث خشم و عصبانیت همسرتان میشود باید مسئولیت رفتارتان را بپذیرید. البته این به معنای این نیست که وقتی عصبانی میشویم باید افسار گسیخته رفتار کنیم اما اگر شرایط ناراحتی دیگران را فراهم میکنیم در هر صورت مسئول آن هستیم. اگر منشا عصبانیت ربطی به شما ندارد دلایل دیگر آن را جستجو کنید. چیزی که همسرتان را عصبی میکند پیدا کنید و با هم به دنبال راهحلی برای آن باشید.
ـ اگر خودتان آدم مهربان و صبوری باشید میتوانید به همسرتان یاد بدهید با کمی مهربانی و بالا بردن تحمل میتواند نتایج بهتری بگیرد. بردباری اکسیر ادامه رابطه است و فقط در این شرایط میتواند چیزی را برای خودش حفظ کند.
ـ در نهایت اگر راهی برای رابطه سالم با کسی که بلد نیست خشم و عصبانیتاش را مهار کند پیدا نمیکنید؛ شاید مجبور باشید تصمیم جدیتر و سخت تری برای زندگیتان بگیرید. اگر خشم همسرتان سلامت روانی و جسمی شما یا فرزندانتان را تهدید میکند این خشم دیگر یک غلیان ساده احساسات نیست و دیگرآزاری و خشونت عنوان مناسبتری برای آن است. اگر قرار است همسرتان افسار احساسش را به دست نگیرد و هر موقع که عصبانی شد شما و دیگران را بترساند, یا چیزی را به سمت شما نشانه بگیرد و یا آماج توهین و تحقیر قرار بدهد ادامه این رابطه در حالی که همسرتان تلاشی برای بهبود خودش نمیکند خوشایند، درست و منطقی نخواهد بود.