وب سایت تخصصی روانشناسی

اکثر افراد در زبان عامیانه واژه های روانشناس و مشاور را به جای هم به کار می برند. در صورتی که این دو، رشته های تحصیلی مجزایی هستند و با هم تفاوت دارند. در این مطلب سعی دارم به طور مختصر و مفید به این سؤال پاسخ دهم که «تفاوت روانشناس و مشاور چیست؟».

مشاور کیست؟

کار مشاور، استفاده از فنون علم روانشناسی برای کمک به افراد در انتخابها و تصمیم ­گیری های آنها در مراحل مختلف زندگی از جمله تحصیل (مشاورۀ تحصیلی)، کار (مشاورۀ شغلی) و ازدواج (مشاورۀ خانواده) است. وظیفۀ وی، حل مشکلات و چالش های پیچیدۀ روانی مراجع نیست بلکه بیشتر به پیشگیری و بهبود زندگی افراد سالم کمک میکند و به آنها در راستای نیازهایشان مشاوره می دهد.

بنابراین در صورتی که مراجعی به اختلال روانی (مانند اضطراب، افسردگی و …) مبتلا باشد مشاور نمی تواند به وی کمک کند و باید اختلال او توسط روانشناس و یا در صورت نیاز روانپزشک درمان شود. مشاور می تواند به دانش آموزی که نیاز به برنامه ریزی تحصیلی دارد، مشاورۀ تحصیلی دهد یا به دانشجویی که نمی داند چه رشته و شغلی را انتخاب کند، مشاورۀ شغلی دهد و همچنین می تواند به زوجی که با هم مشکل و اختلاف دارند مشاورۀ ازدواج دهد. اما در صورتی که مراجع اختلال روانی داشته باشد باید او را به روانشناس یا روانپزشک ارجاع دهد.

تفاوت روانشناس و مشاور

• مراجعین مشاورها غالباً مشکلات جدی در زندگی خود ندارند و بیشتر به دنبال حل مسألۀ سادۀ خود یا گرفتن راهنمایی هستند.
• مشاور بیشتر به مراجع کمک میکند انتخابهای مناسبی داشته باشد اما اگر مراجع در گذشته انتخابهای اشتباه متعددی داشته است نیازمند تحلیل دقیق تر و ریشه یابی مسأله توسط روانشناس است.
• مشاور کمتر به گذشته و ریشه یابی مسائل می پردازد.
• مشاور نمی تواند اختلالات روانشناختی را درمان کند و این کار بیشتر در حیطۀ شغلی روانشناس و روانپزشک است.
• عمدتاً مراجعان دو کلمه روانشناس و مشاور را به جای هم به کار می برند و بیشتر آنها چه به روانشناس مراجعه کنند چه به مشاور میگویند: «پیش مشاور می روم.» حتی گاهی خود روانشناسان و مشاوران هم این دو کلمه را به جای هم به کار می برند.

عروس و مادرشوهر هم می توانند با هم رابطه خوبی داشته باشند به شرطی که در صحبت کردن با یکدیگر از جملاتی که رابطه راخراب می کند استفاده نکنند و برای بهبود رابطه این حرفها را جزو خط قرمزها قرار دهند.

ازدواج یک درس دائمی و بزرگ از خودخواه نبودن است. و ما یا اجازه می‌دهیم که این تجربه ما را بهتر کند و یا تلخ‌تر می‌شویم. اینکه کسی را بر خودمان مقدم کنیم کار سختی است چون ذات ما طوری است که خودمان را به همه چیز و همه کس مقدم بدانیم.

اگر دلتان مي‌خواهد قدم‌هاي كوانتومي‌برداريد و تغييرات اساسي در زندگي‌تان ايجاد كنيد بايد نگرش‌ها و برداشت‌هايتان را عوض كنيد.

پیوند زناشویی با توجه به زمان و شرایط دوران خودش، دچار دگرگونی ها و تغییراتی شده است؛ یکی از وجوه این دگرگونی ها، تغییر در شرایط سنی زوج است. در سال های اخیر ازدواج پسران با دختران یا زنان بزرگتر از خود افزایش داشته است.

ما گاهي مي خواهيم به هر قيمتي که شده، رفتار همسرمان را تغيير دهيم بنابراين به اهرم زور متوسل مي شويم.

والدین هر کودکی دوست دارند که کودکشان بااستعداد و باهوش باشد اما کشف استعدادهای کودکان کار ساده‌ای نیست و نیاز به ارزیابی و آگاهی بزرگترها دارد.

یکی از مهمترین نکاتی که والدین در روند ترتیب فرزندانشان باید همواره به خاطر داشته باشند این است که هر روز از سوی کودکانشان به دقت تحت نظر هستند.

تغذیه ناسالم دلیل اصلی افزایش هزینه‌های سلامت در بسیاری از کشورهای توسعه یافته است.

اي اغلب والديني که کودکان ناسزا گويي دارند اين سوال پيش مي آيد که فرزند آن ها چگونه اين صحبت ها را ياد گرفته است؟ بسياري از والدين نگران اين هستند که ديگران چه قضاوتي درباره آنان دارند به همين خاطر ابراز مي کنند که کودک شان اين حرف هاي زشت را از آن ها نياموخته است، همچنين به دنبال راه حل هاي سريعي براي تغيير رفتار کودک شان هستند.

ر کسي پوشيده نيست که والدين نقش اساسي در حفظ سلامت رواني، اجتماعي و جسماني کودکان دارند. خانواده اولين و مهم ترين بافت اجتماعي را براي رشد انسان فراهم مي سازد.

پیاده کردن برخی از اصول رفتاردرمانی در مورد کودکان گاهی اوقات حتی بدون حضور مشاور و درمانگر امکانپذیر است.

در بیشتر موارد، فرزندان اول خانواده و تک فرزندها با بزرگترها بیشتر همانندسازی می‌کنند و تمایل آنها در برقراری ارتباط با بزرگسالان بیش از همسالانشان است.

کودکان کمرو معمولاً در موقعيت هاي متعددي مانند ميهماني ها، مدرسه و محيط هايي که بايد ابراز وجود کنند دچار مشکلاتي هستند.

در دو سال اول که مادر فرزند خود را شیر می‌دهد بیشترین رابطه عاطفی بین مادر و فرزند برقرار می‌شود. در واقع از زمانی که جنین در رحم مادر شکل می‌گیرد رابطه عاطفی از طرف مادر برقرار می‌شود و با اولین تماس پوستی با نوزاد بیشتر می‌شود.